22 juli 2011Brussel - Moskou - Hanoi

23 juli 2011goed aangekomen !

Hannoi 

                                           Na een zware vlucht via Moskou ( duur :  3u50 ) naar  Hannoi (duur :  9u 40) zijn we doodmoe aangekomen in de hoofdstad van Vietnam.  We verblijven in het Phoenix hotel. Aan de hitte moeten we nog wat wennen . Een verkennigstochtje in Hanoi doen we met een riska. De avond wordt ingevuld met de reisplanning. Morgenvroeg  om 4 uur vertrekken we met het vliegtuig naar Hué , centraal Vietnam . Wordt vervolgd

23 juli 2011Van Hanoi naar Hué

Om 4u15 deze morgen beleven we onze eerste rodeo – rit. Het is ongeveer een uurtje rijden van ons hotel naar de luchthaven. Om 6 u moeten we ons vliegtuig halen. Het verkeer is onvoorstelbaar : taxi’s wringen zich tussen de duizenden motorrijders. Wellicht is voor een Vietnamees het belangrijkste onderdeel van een auto de 'claxon', ze roepen en toeteren de ganse tijd ! 

Toen we in Hanoi aankwamen twijfelden we of er hier rechts of links gereden werd. Op de weg rijden is hier enkel voor de durvers !  De snelwegen maakten een eind aan onze twijfel . Ze rijden hier rechts! Oversteken als voetganger doen we als volgt : tellen tot drie, starten, niet twijfelen en hopen dat je niet overhoop gereden wordt .  

We logeren in hotel Orchid, een prachtig hotel dat we via internet boekten. We slagen erin vandaag nog een heel programma af te werken . Een fietstaxi brengt ons naar de

citadel van Hué. Daarna nemen we  een drakenboot ( waar we de enige toeristen zijn en varen de Parfumrivier af met af en toe een stop aan een pagode, een masoleum, of een tempel .

Op een bepaald moment moesten we de boot af, er stonden 2 moto ‘s op ons te wachten en gewapend met een helm werden we 3 km verder gevoerd naar een tempel . Na ons bezoek aldaar werden we door de moto’s  weer naar onze boot gebracht.

24 juli 2011 Hué

( klik op foto voor vergroting )

Na het ontbijt beslissen we om met de fietstaxi naar het treinstation te rijden zodat we ons zitplaatsen kunnen reserveren om de volgende dag naar Danang te gaan (een treinrit van ongeveer 2u30).  Danang wordt onze volgende stop- en slaapplaats . De voormiddag wordt gevuld met wandelen in Hué.  





We twijfelen welk vervoermiddel we zullen nemen naar de Tomb of Dong Khanh ( 12km).  De  leuke herinnering aan het motorritje van gisteren, het prijsverschil tussen taxi en motor doet me voor één keer vergeten dat ik al oma ben en  we besluiten  om toch maar voor de motor te kiezen. Nu voelen we ons als echte Vietnamezen. We razen tussen de duizenden moto 's door de bergen naar de prachtige tombe van Dong Kanh (zie foto).

De avond vullen we met flaneren langs de prachtige parfumrivier, waar we genieten van de lekkere eetstalletjes. Na  het bloggen is het hoogtijd om ons bed op te zoeken .

  

25 juli 2011van Hué naar Danang

Het vertrek met de trein was is om 20u gepland. In het station maken we kennis met 2 jonge backpackers die een rondreis aan het maken zijn van een 6 tal weken. Het gesprek is een heel goeie  test voor onze Engels taal. De treinwagons overtreffen onze stouste verwachtingen. Zo een luxe trein  met ligzetels en tv en bediening van warme maaltijden( voor enkele euro’s hadden we van de er niet verwacht. Onze zitjes 43 en 44 waren netjes voor ons gereserveerd. 

We keken wel heel vreemd op toen  we de jonge backpackers Nederlands hoorden praten toen ze zich net achter ons installeerden in de zetels . Het marmergebergte en de CAI Dai tempel  is voor de namiddag gepland. De drempelvrees om het met de moto te wagen is voorbij . We voelen ons al als echte Vietnamezen. Gezwind laten we ons van de ene naar de andere plaats brengen met de moto. Als avond restaurant kiezen we een eetstalletje langs de straat. De tafels en stoeltjes zijn amper 30 cm hoog. Van het menu begrijpen  we niets. En in de straat verstaat er niemand een woord Engels. We krijgen een grote bowl met een soort soep , veel groenten , wat vlees en lange witte slierten, een soort spaghetti. Ons couvert bestaat uit twee stokjes en een lepel . Blijkbaar genieten de andere gasten van ons eetgedrag , want eten met stokjes is voor ons een hele karwei. Morgen trekken we verder naar Hoi An

26 juli 2011van Hué naar Hoi An

Aan de drukte van het land blijft het wennen. Vandaag verlaten we Hué om met de bus naar Hoi te reizen ,  we gokken op het hotel  An Huy aanbevolen door Lonely Planet. Het blijk een goeie keuze te zijn. Het hotel ligt midden de oude charmante stad. Hoi An  heeft veel te bieden en alles is tevoet bereikbaar , dus vandaag geen motogedoe !  In de namiddag laten we ons verleiden om alle winkeltjes af te schuimen. Alles kan hier op maat gemaakt worden, Je bestelt een kleedje, een kostum, of eender wat, even een model en 4 uur later is het pasklaar ! Twee uur  later mag je het afhalen. De concurentie is hier bikkelhard. Voorlopig kunnen we aan de verleiding weerstaan .

Woensdag 27 juli Hoi An

 

We beginnen ons dag met het bezoek aan nog een tempel. Beiden beseffen we dat we zo goed als voldaan zijn van de tempelbezoeken. Tenslotte zijn ze allemaal gelijkaardig , de één wat mooier en wat grootser dan de andere , maar het zijn toch allemaal Boedha's met altaren met de nodige " kerstversiering "erbij .

 De meest gefotografeerde brug van Vietnam is de Japaneese bridge van Hoi An. Dit moesten we zeker zien. Ook daar hadden we meer van verwacht . De brug lijkt veel mooier op fotoprints dan in werkellijkheid.

 Met een kombi ticket konden we the old housses bezoeken   De ( rijke) bewoners vertellen fier de geschiedenis van hun familie die zich hier vestigden tot zeven generatie's terug .

Na heel wat zoekwerk vinden we de bakkerij" Cargo". Een aanrader gelezen in de Lonely Planet. Hier vestigde zich de eerste Franse bakker in een prachtig gerestaureed koloniaal huis gelegen in het historisch centrum van Hoi An .Het resultaat is verbluffend! We trakteren onszelf met één van de vele zoetheden  mmmh . Wat kan het leven toch heerlijk zoet zijn ....