Aan de hoteldeur worden we weer opgewacht door heel wat vrouwen uit de bergen met hun typische kledij, die ons van alles en nog wat willen verkopen . Als je langs de straten loopt houden ze het soms een half uur vol met de vraag: buy somthing from my . Ze blijven je ook uitvragen zoals : waar kom je ? heb je kinderen ? hoe oud zijn enz...Ze worden nooit kwaad of ongeduldig als je niets wenst te kopen. Maar op den duur wordt dit toch een beetje lastig.
Gauw komen we op onze stappen terug en we vragen aan de receptie of dat werkelijk arme mensen zijn. Als antwoord krijgen we het volgende : Nee het is hun job . Geef hen zeker geld zonder iets te kopen. De vragen die ze stellen is gewoon om hun Engelse taal bij te schaven . Trouwens al het Engels dat ze kunnen hebben ze geleerd aan de toeristen .
In de namiddag komt de zon er toch door . Alles ziet er nog mooier uit .We wandelen in het stadje en tot aan de rand van Sapa waar de trekkerstochten beginnen .
In de vooravond komen we de jonge trekkers tegen die 2 dagen geleden met ons hier aangekomen waren. Nieuwsgierig luisteren we naar hun verhalen over hun 2 daagse tochten . Adembenemend mooi was hun antwoord, maar heel zwaar . Blijkbaar hadden we de juiste beslissing genomen om niet mee hen de bergen in te trekken .
Nu zijn we aan het wachten in ons hotel Elegance waar we om 18u worden afgehaald voor de nachttrein naar Sapa .
dat weer ginder heeft ook zijn grillen , zoals bij ons hier
BeantwoordenVerwijderen