Maandag 1 augustus

Van de plaatjes in de boeken en van de foto's gezien op internet wisten we dat Sapa een uitzonderllijke unieke plaats was, daar waren we vast van overtuigd.

In Lonely Planet en in  Trotter hadden we gelezen dat het daar in juli en augustus er dagelijks bakken water uit de hemel viel . Maar daar hadden we onze twijfels over. Helaas, het waren twee waarheden.

We waren van plan een trekkingstocht te maken in de bergen (we hadden bijna bergschoenen gehuurd) maar de hemelpoorten stonden zo wijd dat de twijfel toesloeg . De paden op de bergen liggen gevaarlijk glad hoorden we de gids zeggen. Daar we ook de groep trekkers (tussen de 22 en 35 jaar ) niet tot last wilden zijn besloten we in ons mooi hotel te blijven . Tijd om een boek te lezen , eventjes te internetten , of ons wapenen met grote plastieken poncho die overal te verkrijgen is tegen een spotprijsje en op verkenning gaan ! Het werd uiteraard de laatste optie . M.a.w geen tijd voor een boek en nog minder tijd om te internetten. Zelfs in de gietende regen is Sapa nog mooi .

Wel toegegeven dat boven de kranen even dicht gedraaid werden . Dat er een kleurrijke markt was ,

Als we eerlijk mogen zijn , dan zijn we dankbaar dat het deze morgen zo regende . We hebben couleur locale dag gehad .

Iedereen kent het van de plaatjes, Vietnamezen met een draagstok met twee manden eraan . Ze huppelen met kleine pasjes over de wegen . Zo een draagsysteem moet toch handig zijn dachten , de snelheid die ze daar mee halen ! Durven we hen het vragen ? mogen we dit even overnemen . Verbaasd keken ze ons aan. Ze waren nog meer verrast toen ze merkten dat wij deze manden maar met veel moeite van de grond konden tillen . Met veel respect hebben we de taak aan de kleine dappere dametjes overgelaten .

Nog eventjes en we waren te laat voor het avonddiner

Over het eten hebben we het nog niet gehad . De Vietnameze keuken is heel anders dan bij ons .Iedere maaltijd is een soort rijsttafel , je zou denken alle dagen hetzelfde , toch niet , ze slagen erin elke dag wel 7 verschillende gerechten op tafel te brengen. Het eten met stokjes begint al een beetje te lukken . Dit wil zeggen : we niet meer de actratie van het restaurent .
De Vietnamzen hebben ook een heel andere uurregeling dan wij . Hun dag begint dan ook heel vroeg . Om 18u zitten de restaurents al vol , om 19 u 30 beginnen ze al te sluiten.